Terug in Malawi

Omdat we de grens over moesten om een nieuw visum voor Tanzania te krijgen en we wel even aan een onderbreking toe waren, zijn we twee weekjes naar Malawi geweest. Ons autootje maakt zo’n tocht mogelijk en we hebben er van genoten. 

Eerst een mooie tocht helemaal langs Lake Malawi waar we lekker gezwommen hebben, al was het soms wel fris en met veel wind, wat wel mooie golven gaf. Het hoogtepunt was natuurlijk het bezoek aan Zomba. 
We hadden het geluk dat we bij de hoofdmeester van de internationale school konden logeren. Het is een oud VSO-er die in een prachtig huis op het school terrein woont vlak bij het centrum van Zomba. Het was heel leuk om oude kennissen weer te ontmoeten en we werden heel hartelijk ontvangen. Eten bij John de nachtwaker en onze vriend Peter die met Miriam nu een mooie dochter hebben. Brian die in de tuin werkte woont nu in Malosa en is ook net vader geworden. Robert die ons twee keer per week van melk voorzag, boert ook nog prima en het was heel leuk om te zien dat de twee broedmachientjes die we voor hem uit Nederland meebrachten in vol bedrijf waren. Hij heeft al heel wat kwartel- en kippeneieren uitgebroed.

Het is ook erg leuk om te zien dat de bomen die we geplant hebben rond het gevangenis terrein en langs de weg zo goed groeien. Iedereen lijkt enthousiast over het boomplant project en we hebben twee gevangenissen in de buurt van Zomba bezocht en alles staat er prima bij. Hier en daar zou er wel wat gewied kunnen worden, maar omdat er nu druk geoogst wordt, houden we het er maar op dat dat wieden gebeurt als er meer tijd is. Ook de fruitbomen die we geplant hebben doen het goed. Uit onze “eigen” tuin kregen we ook nog wat zelf geplante papaja’s mee. Wat ook erg leuk is dat de Nandolo of pigeon peas (Duivenerwt, ooit van gehoord? Voor kenners Cajanus cajan) waar we zaden voor hadden gekocht het zo goed deden. Een prima oogst. Genoeg om zaden voor volgend jaar van over te houden, wat eiwitrijk eten voor gevangenen en als prettige bijkomstigheid dat de pigeon peas de grond verbeteren omdat ze, als vlinderbloemige, stikstof binden.

Grappig was ook dat we een pakje dat Felice in maart 2016 had opgestuurd op het postkantoor konden ophalen. Vlak voor we vertrokken hoorden we dat er een pakje was en met de WhatsApp foto van het reçu konden we het pakje krijgen. Het had meer dan een jaar bij de douane in Lilongwe gelegen. De Groene’s waren een beetje gedateerd, maar de chocola en de tandpasta komen van pas en de dvd’s natuurlijk ook.
Voor we terug gingen nog even de dingen gekocht die in Malawi wel en in Tanzania niet te krijgen zijn: soya mince en soya pieces (reuze makkelijk), bacon, muesli, soya vanille vla, augurken en veel goede koffie. Dit soort dingen is vast in Tanzania ook verkrijgbaar, maar niet bij ons in de buurt. Dan realiseer je je weer even dat we toch wel vrij afgelegen zitten.

Terug hebben we wat plekken bezocht waar we nog niet geweest waren. Livingstonia was mooi, het ligt heel hoog in de bergen, met adembenemende uitzichten, maar de weg ernaar toe ongeveer de ergste die we ooit genomen hebben. Veel stenen, zeer steil en langs enorme afgronden. Felice had het niet meer. De lodge was leuk. Een beetje alternatief, voor vegetarische backpackers met een compost toilet en een openlucht douche. Heel goed eten trouwens.

Uitzicht van onder de douche

Het compost toilet 

De weg die we bedacht hadden via een alternatieve route (Chitipa – Tunduma) was ook slecht trouwens. Wel leuk om even gedaan te hebben. De uitreis stempel van Malawi moesten we al in Chitipa halen en daarna 50 km over een zeer slechte weg in Malawi. Bij de grens was de Tanzaniaanse douane er niet, alleen een bewaker die even met zijn baas belde. We mochten door omdat we een Tanzaniaanse auto rijden. Het immigratie kantoor was 9 km verderop in een klein dorp. Daar hadden we binnen een half uur de benodigde stempels en konden we door.

Van de grens nog een flinke en vrij saaie weg naar Sumbawanga (275 km), maar toen zat de tocht erop: in totaal 3001 km zonder problemen gereden, vaak over zeer slechte wegen. Toch een opmerkelijke prestatie voor een kleine Suzuki Jimny.