Levensmiddelen

Groente verkoop in Kilangala

Ons bezoek aan Malawi heeft ons nog eens duidelijk gemaakt dat er toch wel grote verschillen tussen deze twee buurlanden zijn in wat er in de winkels ligt. Natuurlijk is er ook het verschil tussen platteland en stad. Zomba is toch wel een behoorlijke stad met twee grote supermarkten, Shoprite en Metro, maar er zijn meer verschillen. Wij waren blij dat we cruesly, bacon en verschillende soja producten uit Malawi mee konden nemen. Vooral de soja begrijp ik niet. In Malawi zijn de droge soja stukjes en soja gehakt echt populair. Goedkoop, goed houdbaar, makkelijk klaar te maken en best lekker. Hier in Tanzania heb ik dat zelfs in de Indische winkels in Sumbawanga nog nooit gezien. Sumbawanga is de wat grotere stad, hier 35 km vandaan. Daar komen we eens per week om boodschappen te doen.

Groente op de markt in Zomba.

Ook het aanbod van groente is op de markt in Zomba toch wel ruimer. Daar was altijd sla, ijsbergsla, sperzieboontjes en (Engelse) spinazie te krijgen, vaak ook broccoli of bloemkool. Hier allemaal nog nooit gezien. We moeten het hier doen met veel kool, en altijd groene paprika en aubergine.

De Missiepost Kilangala is eigenlijk ook een klein dorp. Daar zijn wel altijd uien, tomaten  en Chinese kool te koop aan een tafeltje langs de weg. Er zijn een paar heel kleine winkeltjes, die onder andere zeep, zout, kaarsen, lucifers en losse suiker verkopen. Daar halen we ook eieren, maar dat wordt steeds moeilijker. We hebben nu een afspraak met een winkelierster dat ze de eieren voor ons vasthoudt en zo hebben we meestal net genoeg. Wel lekker als je niet makkelijk vlees kunt krijgen.

Een van de (gesloten) winkels in Kilangala.

Varkensvlees kopen we op zaterdag in Kipande, het dichtstbijzijnde dorp. Op die dag wordt er geslacht en koop je vers varkens- of geitenvlees. Rundergehakt komt ingevroren uit Sumbawanga, uit een van de Indische winkels. Daar verkopen ze ook ingevroren chapatti’s: lekker en makkelijk.
Fruit is in Sumbawanga op de markt altijd te koop en ruim gesorteerd. Ananas, papaja, sinaasappels, appels, avocado, banaan enzovoort. Er zijn ook twee winkeltjes in Sumbawanga waar ze vers sap verkopen, lekker.

Natuurlijk zijn er ook wel dingen die hier makkelijker te krijgen zijn als in Malawi. Hier is een winkeltje waar ze altijd, lekkere zelf gemaakte yoghurt verkopen. Kaas is er ook af en toe en dan meestal uit de diepvries. Heel apart, diepvries cheddar uit Nieuwzeeland. Appels werden in Zomba vaak alleen per stuk bij de ingang van de supermarkt verkocht.

En dan zijn er nog de kleine dagelijkse ergernisjes. Thee komt uit Tanzania en is prima, maar komt in theezakjes die allemaal apart verpakt zijn in een plastic folie. Daar krijg je veel afval van. We hebben dus een thee-ei meegenomen dat net in de thermosfles past (we hebben geen theepot) want gelukkig kun je wel veel thee ook los krijgen en hebben we wat kruidenthee van huis meegenomen. In de winkeltjes hier kun je trouwens thee en oploskoffie in heel kleine verpakkingen kopen. Drie gram losse thee in a ‘Water resistant pack’.

We maken ons op voor een verblijf in Nederland, ook om een familiereünie in Denemarken bij te wonen en ons volgend blog komt dus waarschijnlijk weer uit Nederland.

Terug in Malawi

Omdat we de grens over moesten om een nieuw visum voor Tanzania te krijgen en we wel even aan een onderbreking toe waren, zijn we twee weekjes naar Malawi geweest. Ons autootje maakt zo’n tocht mogelijk en we hebben er van genoten. 

Eerst een mooie tocht helemaal langs Lake Malawi waar we lekker gezwommen hebben, al was het soms wel fris en met veel wind, wat wel mooie golven gaf. Het hoogtepunt was natuurlijk het bezoek aan Zomba. 
We hadden het geluk dat we bij de hoofdmeester van de internationale school konden logeren. Het is een oud VSO-er die in een prachtig huis op het school terrein woont vlak bij het centrum van Zomba. Het was heel leuk om oude kennissen weer te ontmoeten en we werden heel hartelijk ontvangen. Eten bij John de nachtwaker en onze vriend Peter die met Miriam nu een mooie dochter hebben. Brian die in de tuin werkte woont nu in Malosa en is ook net vader geworden. Robert die ons twee keer per week van melk voorzag, boert ook nog prima en het was heel leuk om te zien dat de twee broedmachientjes die we voor hem uit Nederland meebrachten in vol bedrijf waren. Hij heeft al heel wat kwartel- en kippeneieren uitgebroed.

Het is ook erg leuk om te zien dat de bomen die we geplant hebben rond het gevangenis terrein en langs de weg zo goed groeien. Iedereen lijkt enthousiast over het boomplant project en we hebben twee gevangenissen in de buurt van Zomba bezocht en alles staat er prima bij. Hier en daar zou er wel wat gewied kunnen worden, maar omdat er nu druk geoogst wordt, houden we het er maar op dat dat wieden gebeurt als er meer tijd is. Ook de fruitbomen die we geplant hebben doen het goed. Uit onze “eigen” tuin kregen we ook nog wat zelf geplante papaja’s mee. Wat ook erg leuk is dat de Nandolo of pigeon peas (Duivenerwt, ooit van gehoord? Voor kenners Cajanus cajan) waar we zaden voor hadden gekocht het zo goed deden. Een prima oogst. Genoeg om zaden voor volgend jaar van over te houden, wat eiwitrijk eten voor gevangenen en als prettige bijkomstigheid dat de pigeon peas de grond verbeteren omdat ze, als vlinderbloemige, stikstof binden.

Grappig was ook dat we een pakje dat Felice in maart 2016 had opgestuurd op het postkantoor konden ophalen. Vlak voor we vertrokken hoorden we dat er een pakje was en met de WhatsApp foto van het reçu konden we het pakje krijgen. Het had meer dan een jaar bij de douane in Lilongwe gelegen. De Groene’s waren een beetje gedateerd, maar de chocola en de tandpasta komen van pas en de dvd’s natuurlijk ook.
Voor we terug gingen nog even de dingen gekocht die in Malawi wel en in Tanzania niet te krijgen zijn: soya mince en soya pieces (reuze makkelijk), bacon, muesli, soya vanille vla, augurken en veel goede koffie. Dit soort dingen is vast in Tanzania ook verkrijgbaar, maar niet bij ons in de buurt. Dan realiseer je je weer even dat we toch wel vrij afgelegen zitten.

Terug hebben we wat plekken bezocht waar we nog niet geweest waren. Livingstonia was mooi, het ligt heel hoog in de bergen, met adembenemende uitzichten, maar de weg ernaar toe ongeveer de ergste die we ooit genomen hebben. Veel stenen, zeer steil en langs enorme afgronden. Felice had het niet meer. De lodge was leuk. Een beetje alternatief, voor vegetarische backpackers met een compost toilet en een openlucht douche. Heel goed eten trouwens.

Uitzicht van onder de douche

Het compost toilet 

De weg die we bedacht hadden via een alternatieve route (Chitipa – Tunduma) was ook slecht trouwens. Wel leuk om even gedaan te hebben. De uitreis stempel van Malawi moesten we al in Chitipa halen en daarna 50 km over een zeer slechte weg in Malawi. Bij de grens was de Tanzaniaanse douane er niet, alleen een bewaker die even met zijn baas belde. We mochten door omdat we een Tanzaniaanse auto rijden. Het immigratie kantoor was 9 km verderop in een klein dorp. Daar hadden we binnen een half uur de benodigde stempels en konden we door.

Van de grens nog een flinke en vrij saaie weg naar Sumbawanga (275 km), maar toen zat de tocht erop: in totaal 3001 km zonder problemen gereden, vaak over zeer slechte wegen. Toch een opmerkelijke prestatie voor een kleine Suzuki Jimny.