Na het zaaien en wieden is er nu wat tijd voor andere werkzaamheden en hebben we, met Pastory en Vitus mijn landbouwcollega’s, een paar werkbezoekjes gebracht.
Vorige week zijn we naar de landbouwvoorlichter voor dit gebied geweest om zijn farm te bekijken. Hij woont in Chonga ongeveer 20 km hier vandaan en heeft daar ongeveer 20 acre mais gezaaid. Alles is met ossen geploegd en met een klein zaaimachientje achter een os ingezaaid. Wel volgens alle regels bemest. Het zag er allemaal goed uit en hij was ook best trots op het resultaat.
Afgelopen maandag hebben we ook voor de eerste keer Katembo bezocht: een heel kleine missie post zo’n 100 km van Kilangala die onder dezelfde organisatie valt als Kilangala. De missiepost, met een klein kinderhuis en kleuterschooltje (drie kinderen en één kleuterklas) zag er heel mooi uit en wordt duidelijk op een zeer betrokken manier gerund. De kleine farm wordt op een biologische manier bebouwd volgens de regels van “Farming Gods Way”. Een, volgens mij, nogal pretentieuze naam van een project dat biologisch/organische landbouwmethoden propageert, waar ik in Malawi ook al kennis mee had gemaakt. www.farming-gods-way.org Het werkt wel, zeker op de schaal van de kleine missie als Katembo. De mais zag er heel goed uit. Alles schoon en netjes en de zonnebloemen werden al geoogst toen wij er waren.
Wat een beetje tegenviel was het bijenproject. We hadden gehoord dat er bijen gehouden werden, maar dat bleek om maar één kast te gaan. Verder was er wel een project in de buurt opgezet door de overheid, TASAP. 18 kasten waarvan er één ’s nachts door een das was leeggeroofd.
Pastory kon als amateur imker nog een paar goede adviezen geven en we gaan zeker kijken of in Kilangala ook nog iets met bijen gedaan kan worden. Pastory heeft me daar een potje heerlijke honing gegeven van de ene kast die hij nu heeft.
Al met al een nuttig en leerzaam bezoekje waarbij we zeer hartelijk werden ontvangen. Het stimuleerde ons om de volgende dag weer ijverig verder te gaan met de eigen composthoop.
We gebruiken daarvoor allerlei organisch materiaal, blad, gras, zaagsel van de timmermanstraining, maar voornamelijk mest van de koeien van de missie. Het werk gaat goed en we schatten volgend jaar tenminste 5 acre met eigen organische mest te kunnen bemesten. Bij het werk aan de compost valt me op hoe weinig beestjes er in de mest zitten. Ik heb nog geen worm of mestpier gezien. Wel een aantal supergrote ‘engerlingen’ 10 tot 15 cm grote larven van wat een enorm insect moet worden.
Voor de compost en om de weiden wat te verbeteren zou af en toe maaien heel goed zijn. De maaimachine voor achter de trekker is stuk gegaan en niet goed gerepareerd. Een passend mes krijgen valt nog niet mee, maar we zijn er mee bezig. Ik dacht dat een bosmaaier wel een praktische aanvulling zou kunnen zijn. In Laos had iedereen die een stukje land had ook een bosmaaier. Hier volkomen onbekend. In Sumbawanga zijn we erop uit geweest met een print en een foto op de telefoon, maar niet verder gekomen dan een elektrisch gazon maaiertje. Dat leek me minder praktisch. Uiteindelijk via internet wel een leverancier in Dar es Salaam gevonden, maar erg duur en hoe krijg je een bosmaaier van Dar naar Kilangala? Nog maar even een beslissing daarover uitgesteld.
Verder ben ik bezig met het projectontwerp om ook hier op ongebruikt land boompjes te planten. Dat heeft al een leuk contact met de Moravische kerk in Sumbawanga opgeleverd, die ook een boomplant project hebben. De brandhout consumptie is hier ook erg hoog en er is niet veel aanplant en als er al wat wordt aangeplant is het Eucalyptus. Er is wel een mooi boomkwekerijtje in Sumbawanga en een onderwijzer van de kleuterschool hier heeft ook wat bomen gekweekt bij zijn huis. Het lijkt er dus op dat zaailingen geen probleem gaat zijn. Nu nog even alle voors en tegens afwegen en een voorstel schrijven en proberen daar wat geld voor te krijgen.
Zo te zien ben je goed bezig.Doe je de bezoeken met je eigen auto? Groeten Leo
BeantwoordenVerwijderenJa, met z'n vieren in de Jimny, knus!
Verwijderen