Volgende week vliegen we voor een korte onderbreking van ons verblijf in Tanzania terug naar Nederland. Het is eigenlijk door een samenloop van omstandigheden. Een belangrijke reden is dat we een ticket voor de terugweg hebben geldig op 8 maart. Om een retourtje Dar es Salaam te boeken is goedkoper dan een enkele reis te nemen, bijzonder vreemd. Een andere reden is dat het heel onduidelijk is hoe het met de aanvraag voor onze verblijfsvergunning staat. We zijn binnengekomen op een toeristen visum en dat is drie maanden geldig. We moeten dus toch even het land uit en er zijn nog wel meer redenen om even naar Nederland te gaan. We hebben al een hele lijst van spulletjes die we mee terug willen brengen. Het is bijvoorbeeld erg onhandig om voor ieder printje naar Sumbawanga te moeten. We gaan dus een klein printertje kopen.
Hoewel we alle medewerking die je je kan wensen hebben gehad en steeds een auto hebben kunnen lenen, lijkt het ons toch heel handig eigen vervoer te hebben, vooral ook in de weekenden. We dachten hier in de buurt even een tweedehands autootje te kopen, maar dat viel tegen. Weinig aanbod. We hebben nu een deal met een handelaar die auto’s importeert. We hebben een tweedehands Suzuki Jimny uitgezocht op internet en besteld in Japan. Die wordt nu verscheept naar Dar es Salaam. Als alles goed gaat komt hij daar begin april aan en kunnen we terug rijden, dwars door Tanzania naar de provincie Rukwa, zo’n 1200 km. Zo’n klein autootje kost ongeveer U$ 3.000 maar met vervoer en belasting komt het totaal bedrag op ongeveer het dubbele. Laten we hopen dat het lukt, want er kan natuurlijk veel verkeerd gaan bij zoiets.
We hebben wel zin in een tijdje Nederland, want na een paar maanden hier merk je wel dat er buiten het werk niet veel contacten zijn en het beperkte internet en telefoon verkeer helpt natuurlijk ook niet echt in de communicatie. We denken ook dat het heel nuttig is om in Nederland even goed terug te koppelen met de achterwacht.
Wat het werk betreft moet het lukken: we hebben bijna alles geplant en gezaaid, er is gewied en kunstmest gegeven er is nu bijna 16 hectare bewerkt: mais, waarvan een deel lokaal gekocht zaad, wat zonnebloemen en verschillende soorten bonen. Iets waar het SOLKO landbouwteam best trots op kan zijn, want het is niet vanzelfsprekend dat alles goed gaat.
Dat communicatie hier het zaken doen behoorlijk kan frustreren blijkt ook uit wat er gister gebeurde. We zouden met mijn counterpart Pastory in Sumbawanga wat laatste inkopen doen. Hij moest geld halen om voor het wieden te betalen en we zouden ook een pomp ophalen. Ongelukkigerwijs was de vader van Pastory, die al 73 jaar is, erg oud voor hier, opgenomen in het ziekenhuis. We zetten hem dus daar af en gingen zelf onze inkopen doen en eten. Op de afgesproken tijd kwam Pastory niet opdagen. Zijn telefoon werkt niet want de accu is stuk, hij zou ook een nieuwe kopen. We konden hem dus niet bereiken en bij navraag in het ziekenhuis werden we niet wijzer. Uiteindelijk na 1,5 uur zoeken en wachten maar besloten terug te gaan zonder hem. Vanmorgen bleek dat zijn vader in een ander ziekenhuis lag en dat hij geen passende batterij voor zijn telefoon had kunnen vinden. Een goede communicatie kan dus heel wat frustratie en problemen voorkomen. We hebben nu Pastory een oude telefoon van ons te leen gegeven en hopen in Nederland ook voor dit probleem een oplossing te vinden.
